1․երևում է մեքսիկացու ինքնավստահությունը
Այո ինքը շատ ինքնավստահ էր։
2․Երևում է, որ հորեղբայրը զիջող ու մարդասեր է։
Առաջին հայացքից երևի ոչ բայց հոգու խորգում նա խելացի, զիչոց և բառրիներ։
3․Երևում է, որ տղան՝ պատմողը հաստատ գիտի՝ հորեղբայրը վերցնելու է մեքսիկացիներին աշխատանքի։
Այո երևի ոչ բոլոր մեքսիկացիներին բայց Ժուանին թվում է թե նա նախապես ճանաչումեր նրան։
4․Մեքսիկացին լայնասիրտ մարդ էր։
Այո լայնասիրտ և մեծահոգի մարդ էր քանի որ նա չորս թափառական շների էր հոգում։
5․Գտիր հումոր պարունակող հատվածները։
թափառական շունը մոտ է գալիս և լիզում հորեղբոր ձեռքը
– Ինձ որ վրան երեք դոլար էլ տաս, չեմ վերցնի: Բանի պետք չի: Նապաստակ կամ դրա նման մի բան կարո՞ղ է բռնել:
6․Ընտրիր հատվածներ, որ կուզեիր բարձրաձայն կարդալ ընկերներիդ համար։
– ճապոնացիները վատը չեն,- ասաց հորեղբայրս:
– Ուղղակի աշխարհին ուրիշ տեսակ են նայում, քան մեքսիկացիները:
– Ճապոնացիները երբեք չորս սովորական շուն չէին պահի,- ասացի:
– Նրանք կքշեին շներին: – Եվ կքարկոծեին,- ասացի ես:
7․Էսսե գրիր Սարոյանի այս երկու պատմվածքների շուրջ։
Շատ հետաքրքիր գրվացք էր ես իսկականից հավանեցի գռվացքը ու կկարդայի իմ ժամանակում, պատմվացքը համեմատելով երկու ազգերին ներկայացնում է մեզ հյուրաքանչյուր ազգի առանձնահատկություննը, սկզբից նա մեզ ծանոթացնում է առտաքինով մի կամակոր մարդու, բայց սրտի և հոգու խորգում բարի և խելամիտ անձ իսկ ամենակարեվոր բաժինը թարգմանիչի դերակատար լինելն է քանզի նա հմտությամբ իր հորեղբոր սիրտը ձեռք բերելով և ճիշտ ծանոթացնելով մեքսիկացին իր հորեղբորը պատճառ դարցավ որ նա ճիշտ հասկանա մեքսիկացուն և նրան աշխատանքի վերցնի իր հորեղբոր մոտ, նա որպես միջնորդ ինչ որ լեզու գտնեց համոզացնել իր հոր եղբորը։
